مرغ و ماهی جزو اقلام فاسد شدنی هستند که باید آنها را در سردترین قسمت یخچال قرار دهید. آنها را به خوبی بسته بندی کنید و ترجیحاً در کشوی مخصوص نگهداری گوشت و مرغ بگذارید تا خونابه‌ی آنها به دیگر غذاها نشت نکند. همیشه تاریخ انقضای این محصولات را بررسی کنید (و هیچ گاه نگذارید که یخ گوشت، مرغ یا ماهی در دمای اتاق آب شود، مکانی که باکتریها یک روز تمام جایی برای رشد کردن دارند. همیشه بگذارید یخ آنها داخل یخچال آب شود که البته زمان بیشتری می‌برد اما به مراتب امن‌ترین روش است.
گوشت گاو
گوشت باید قرمز روشن باشد. رنگ آن نباید تیره یا خاکستری باشد. خونابه‌ی مازاد در بسته‌ی گوشت ممکن است نشان دهنده‌ی این باشد که گوشت قبلاً منجمد و دوباره آب شده است هیچ گاه چنین بسته‌ی گوشتی را خریداری
نکنید.
گوشت‌های پاک شده و بدون استخوان معمولاً گران‌ترند اما نسبت به گوشت‌های پاک نشده خوردنی‌تر و به صرفه‌ترند، بنابراین، در بلندمدت هزینه‌ی آنها یکی خواهد بود گوشت را در قسمت مخصوص گوشت یا سردترین قسمت یخچال نگهداری کنید، آن را به خوبی بسته بندی کنید تا خونابه جاری نشود.
گوشت خام را تا ۲ روز یا تا تاریخ انقضا مصرف کنید، در غیر این صورت آن را منجمد کنید. برای منجمد کردن گوشت، آن را دوباره در فویل آلومینیومی یا کیسه‌های فریزری کلفت بسته بندی کنید. هوای داخل کیسه را تا حد امکان خالی و بسته را تاریخ گذاری کنید. گوشت قیمه‌ای را برای حداکثر ۳ ماه فریز کنید؛ گوشت‌های دیگر را می‌توانید تا ۶ ماه هم منجمد کنید. گوشت را داخل یخچال یا مایکروویو یخ زدایی کنید.
گوشت گاو گوشت قسمت دنده و کمر که شامل گوشت شاتوبریان، گوشت راسته، فیله مینیون، دنده و گوشت پشت مازه‌ی گاو می‌شود، تردتر است. این بخشها روی هم گوشت کتف، گوشت قلم و بالای ران را تشکیل می‌دهند. درشکل نشان داده شده است که قسمت‌های مختلف گوشت گاو از کدام بخش گرفته می‌شوند.
مرغ
مرغ‌ها بر اساس سنی که دارند، با نام‌های مختلف به فروش می‌رسند. اکثر سوپرمارکت‌ها انواع زیر را دارند جو جه‌ی پوسن: جوجهی پروار نشدهی با استخوان که بهتر است با دست خورده شود. لا مرغ بریان: یکی از رایج‌ترین انواع خوراک مرغ. برای تهیه‌ی این نوع خوراک از لاشه‌ی پروار مرغ با پوست چرب استفاده می‌شود که به بریان شدن گوشت مرغ کمک می‌کند. و مرغ آب پز: برای تهیه‌ی این غذا از گوشت مرغ حداقل یکساله استفاده می‌کنند. برای نرم شدن گوشت باید آن را روی اجاق گاز با شعله‌ی کم، به مدت طولانی جوشاند. لذیذترین خورش‌ها و سوپها را می‌توان از آن تهیه کرد و رنگ پوست مرغ نشانهی کیفیت یا میزان چربی آن نیست و بسته به نوع غذایی که مصرف کرده، از سفید تا زرد پررنگ متغیر است.
مثلاً مرغ‌هایی که با دانه‌ی ذرت تغذیه کرده‌اند، پوست بسیار زردی دارند. قبل از پخت مرغ، احشاء مرغ از قبیل دل و جگر و سنگدان را از شکم آن خارج کنید البته اگر مرغ دارای احشاء بود، چون امروزه کمتر مرغ‌ها را با اجزای داخل شکمشان می‌فروشند و سپس آن را با آب سرد آبکشی و خشک کنید. همچنین چربی اضافه‌ی آن را پاک کنید. بعد از این کار دست‌ها و محل کار خود (تخته‌ی برش و پیشخوان) را با آب و صابون خوب بشویید تا از انتقال باکتریها جلوگیری شود.
۱ یا ۲ روز بعد از خرید مرغ، آن را مصرف کنید. یک مرغ درسته‌ی بسته بندی و منجمدشده تا ۱۲ ماه سالم می‌ماند. تکه‌های یخی مرغ را می‌توانید تا ۹ ماه داخل فریزر نگه دارید. سعی کنید مرغ را داخل یخچال بگذارید تا یخ آن به تدریج آب شود و هیچ گاه یخ آن را در دمای اتاق آب نکنید. مرغ یخی را داخل بشقاب یا تابه بگذارید تا هنگام آب شدن، خونابه‌ی آن جایی نریزد. ۲۴ ساعت طول می‌کشد که یخ یک مرغ ۲ کیلوگرمی در یخچال آب شود؛ این زمان برای قطعات کوچکتر به ۳ تا ۶ ساعت تقلیل می‌یابد. اگر از مایکروویو برای یخ زدایی مرغ استفاده میکنید، این کار را با درجه‌ی پایین مایکروویو انجام دهید و بلافاصله پس از یخ زدایی، آن را بپزید.
ماهی
ماهیها در دو گروه عمده دسته بندی می‌شوند: کم چرب و پرچرب. ماهی پهن، کفشک ماهی، ماهی روغن (كاد)، هالیبوت و ماهی روغن خالدار، کم چرب هستند. ماهی‌های چرب، طعم قوی‌تر، میزان بیشتر اسیدهای چرب امگای مفید برای قلب و معمولاً پوست تیره‌تری دارند. برخی از ماهی‌های چرب عبارتند از: ماهی استومری، سالمون، اره ماهی و ماهی تن. به طور کلی، شما نباید پوست فیله ماهی‌های چرب را هنگام خرید بکنید. با این کار، زمانی که ماهی را می‌پزید، ماهی از هم وا نمی‌رود. معمولاً در سوپرمارکت‌ها یا ماهی فروشیها، ماهی چرب با پوست عرضه می‌شود. مهم‌ترین عامل هنگام خرید ماهی، میزان چربی است. سعی کنید میزان چربی ماهیها را بشناسید و تشخیص دهید.
چشم کلیه ماهیها باید روشن و شفاف بوده و نباید کدر باشد. آبشش ماهی باید قرمز تیره باشد، نه قهوه‌ای. پوست ماهی باید روشن و درخشان و بدون لجن باشد. در واقع ماهی‌تازه نباید بوی ماهی بدهد. ممکن است ماهیها بوی آب دریا بدهند اما نباید بوی ماهی بدهند. ماهی‌هایی که بوی ماهی می‌دهند تازه نیستند. در صورت امکان از ماهی فروش بخواهید ماهی‌ای را که خریده‌اید، برایتان خرد کند و فیلهی آن را در آورد. فقط زمانی فیلهی از قبل تکه شدهی ماهی را بخرید که روی یخ باشد. هیچگاه فیله‌های بسته‌ای ماهی را خریداری نکنید، چرا که این نوع فیله‌ها بستری مناسب برای رشد باکتریها و بوی بد هستند. فیله‌ها باید نم‌دار و صاف به نظر برسند و گوشه‌های آن نباید تاب خورده باشد.
ماهی تازه را بلافاصله بعد از خرید آن و ترجیحاً در همان روز مصرف کنید. در صورتی که تکه‌های تازه و تمیز ماهی را داخل کیسه‌های فریزری دو لایه بسته بندی کنید، می‌توانید ۲ تا ۳ ماه آنها را در فریزر منجمد کنید. با وجود اینکه برخی از فروشندگان ماهی به شما می گویند که می‌توانید دوباره سالمون، میگو و دیگر انواع غذاهای دریایی را منجمد کنید، اما انجماد دوباره‌ی این نوع محصولات می‌تواند بافت و طعم آنها را خراب کند. پیشنهاد می‌کنیم هیچ گاه بعد از آب شدن یخ این محصولات، آنها را دوباره منجمد نکنید.
