خوب است بدانيم كه هر يك از اين خوراكي‌هاي ارزشمند و پرفايده چه خواصي دارند و مي‌بايد چگونه مورد استفاده قرار بگيرند. ماهنامة آشپزباشي در نظر دارد كه از اين پس در هر شماره اطلاعات مفيد و ارزشمندي را در اين خصوص منتشر كند كه اميدواريم مورد توجهتان قرار بگيرد.
موطن ازگيل
نام علمی ازگيل Meslipus germania است که در جنوب شرقی اروپا و آسیا خصوصا کشور ترکیه ،کشورهای اطراف دریای سیاه و همچنین شمال ایران پرورش می یابد و به دیگر کشورها صادر می شود. این میوه از700 سال پیش از میلاد، در یونان و 500 سال پس از آن، در رم باستان کشت داده می شد و در طول دوران قرون وسطی از مهمترین میوه ها بشمار می رفت.
آب و هواي مناسب اين ميوه
ازگیل در آب و هوای گرمسیری و در فصل تابستان بهتر رشد میکند زیرا محیط خشک و خاک اسیدی برای پرورش آن لازم است، البته در زمستان نيز درصورت معتدل بودن هوا و وجود آفتاب به کندی رشد می کند. طول درخت ازگیل در شرایط ایده آل به 8 متر می رسد. درخت این میوه به صورت بوته و درختچه می باشد. تنة این درخت قهوه‌ای تیره می‌باشد که هر چه به انتهای درخت پیش می‌رویم شکاف‌های عمیق در تنه سبب متمایل شدن برگ ها به پائین می شود و برگ‌هاي آن به رنگ سبز تیره و اندازة تقريبي 8-15 سانتیمتر هستند. ميوة ازگیل پس از رسیدن، از رنگ سفید به قهوه‌ای تغییر می‌یابد. هنگامیکه میوة رسیده به اندازة کافی روی درخت بماند یا پس از چیده شدن در انبار نگه‌داري شود، نرم و قابل خوردن می‌شود. در این شرایط پوست آن استحکام خود را از دست مي‌دهد و به راحتی جدا مي‌شود.
موارد مصرف ازگيل
ازگیل ازجمله میوه‌های بسیار کم کالری است كه حاوی اندكي سدیم و سرشار از پتاسیم می باشد. به همین دلیل بیماران کلیوی باید در مصرف آن احتیاط کرده و در حد اعتدال مصرف کنند. مصرف ازگیل براي از بین بردن سنگ‌های كليه مؤثر و سودمند است. زیرا بدن را سم‌زدائي میکند. علاوه بر موارد گفته شده، ازگیل دارای ماده ای به نام تانن است كه بهترین دارو برای درمان عفونت های رودة بزرگ مي‌باشد. همچنين مصرف اين ميوه به منظور درمان اسهال و کاهش نفخ معده توصیه مي‌شود. ازگیل دارای خواص آنتی اکسیدانی است و از اين‌رو برای از بین بردن رادیکال های آزاد و پیشگیری از سرطان سودمند است.
