براساس شواهد موجود در زمان باستان مردم آسیای میانه آلو را خشک کرده و مصرف می‌کردند. آلو اکثراً به صورت تازه مصرف می‌شود اما می‌توان آن را به کیک‌ها، سالادها و غذاها اضافه کرده و یا به صورت کمپوت و مربا مصرف كرد. نوع خشك اين ميوه در جاي خشك و خنك و يا در يخچال به مدت ۶ ماه قابل نگهداری است. آلو خشک بدون بیرون آوردن هسته، فرایند شده و در قرون وسطی، از خاورميانه به اروپا آورده شده است. در طب چيني، آب آلو به عنوان اكسير صبحانه جهت سم‌زدايي و شادابي بدن بعد از خواب توصيه شده است.
تاثیر آلو در سلامت بدن
آلو یکی از منابع خوب آنتی اکسیدان‌ها است. این میوه حاوی مقادیر مناسبی از ترکیبات فنلی و بتاکاروتن می‌باشد که با اثر آنتی اکسیدانی خود رادیکال‌های آزاد اکسیژن را خنثی می‌کند. رادیکال‌های آزاد اکسیژن اثرات مخربی را در بدن اعمال می‌کنند. این مواد با اکسیداسیون چربی‌ها سبب می‌شود که چربی همواره در رگ‌ها رسوب کرده و گرفتگی عروق پیش آید.
این فرآیندها جزو عوامل اصلی بروز بیماری‌های قلبی-عروقی است. یکی دیگر از مضرات رادیکال‌های آزاد اکسیژن تخریب DNA است. چنانچه DNA آسیب ببیند احتمال تولید سلول‌های سرطانی در بدن به شدت افزایش می‌یابد.
یکی دیگر از مضرات رادیکال‌های آزاد، افزایش احتمال بروز استئوآرتریت می‌باشد که منشا پیدایش بیماری‌هایی نظیر استئوآرتریت آسم و آرتریت روماتوئید است. سالیانه هزاران نفر بر اثر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان در جهان می‌میرند و درصد زیادی از هزینه‌های بخش بهداشت و درمان صرف اینگونه بیماریها می‌شود. با توجه به تاثیر آلو در پیشگیری از این بیماریها مصرف این میوه می‌تواند در سلامت انسان بسیار موثر باشد. آلو یکی از منابع غنی پتاسیم است. تحقیقات انجام گرفته در سالهای اخیر تاثیر پتاسیم را در کاهش فشارخون نشان داده‌اند. با توجه به این که آلو حاوی سدیم کمی می‌باشد، مصرف متعادل آن در کنترل فشارخون موثر است.
یکی دیگر از ترکیبات قابل توجه در این میوه، فیبر است. فیبرها سبب کاهش سرعت جذب مواد مغذی به ویژه قندها شده و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش می‌دهند. بنابراین مصرف آلو می‌تواند در کنترل قند‌خون موثر باشد. یکی از شناخته شده‌ترین خواص آلو نقش آن در پیشگیری از یبوست است. این اثر نیز به واسطه وجود فیبر است.
در این مورد آلو از دو طریق عمل می‌کند. اولا فیبر را که غذای باکتری‌های رودهای بزرگ است فراهم می‌کند و به تخمیر فیبر توسط باکتری‌ها حجم مدفوع، زیاد می‌شود. بنابراین دیوارهای عضلانی روده، حاوی مواد بیشتری است که روی آنها کار کند و در نتیجه، سرعت و قدرت انقباضات آن بیشتر می‌شود. این کار باعث خروج سریع‌تر مواد زاید می‌شود. ثانیا آلو و آب آلو حاوی مشتقات ماده‌ای به نام هیدروکسی فنیلیاتین هستند که عضلات صاف دیواره روده بزرگ را تحریک می‌کند. این تحریک باعث شروع افزایش فعالیت در روده بزرگ می‌شود که این امر نیز به افزایش سرعت حرکت مدفوع کمک می‌کند.
همچنین در ۱۰۰ گرم آلو خشک حدود ۱۰ گرم قند سوربیتول موجود می‌باشد که سوربیتول نیز خاصیت ملین دارد. علاوه بر اثرات فوق، فیبر موجود در آلو سبب افزایش رشد و تکثیر باکتری‌های مفید روده شده که این امر مانع از رشد باکتری‌های مضر در داخل روده می‌شود. در عین حال بر اثر تخمیر فیبر در داخل روده، اسید بوتیریک تولید می‌شود که منشا انرژی برای سلول‌های روده است و به این ترتیب به حفظ سلامت دستگاه گوارشی کمک می‌کند. گیاهخواران و افرادی که مقادیر کمی گوشت قرمز مصرف می‌کنند، خود را در معرض خطر دریافت ناکافی آهن و تهی شدن ذخایر آهن بدن قرار می‌دهند. فقدان آهن می‌تواند در نهایت به کم خونی منجر شود که خستگی مفرط و عدم تمرکز، از عوارضی ان است ولی باید توجه داشت که آلو خشک منبع خوب آهن غیر هم است.
همچنین آشپزها و کسانی که تمایل ندارند از چربی، کره یا مارگارین در دستورات خود استفاده نمایند می‌توانند از پوره آلو خشک در دستورات خود نظیر کیک میوه‌ها، برانی شکلات یا کیک هویج استفاده کنند که ماهیتی جویدنی و نرم دارند. پوره آلو خشک به حجم و مقدار دستور غذایی می‌افزاید و در عین حال حاوی چربی هم نیست. بنابراین استفاده از آلو خشک برای افرادی که باید رژیم کم چربی داشته باشند او تمایل به خوردن هله هوله شیرین دارند، مناسب است.
با توجه به مطالب فوق می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مصرف آلو با جلوگیری از افزایش فشارخون، کنترل قند‌خون و پیشگیری از بروز بیماری‌های قلبی- عروقی، سرطان، بیماری‌های گوارشی و کاهش چربی مورد استفاده در شیرینی‌پزی نقش بسزایی در سلامت انسان دارد.
