Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
پنجشنبه 1 آذر 1403 - 18:13

گپی دوستانه با یك آشپز ایرانی (2)

گپی دوستانه با یك آشپز ایرانی (2)

در اینجا ادامه گفتگوی دوستانه با هومن سلیمی، مدرس آشپزی و شیرینی‌پزی را می‌خوانید. او می‌گوید آشپزی را به خاطر عشق به آن انجام می‌دهد. امیدواریم که از این گفتگوی صمیمی لذت ببرید.

چرا می‌گویند آشپزی ایرانی وقت‌گیر است؟ 

به این دلیل كه غذای ایرانی از فن جا افتادن برای خوشمزه‌تر شدن بهره می‌برد اما متاسفانه این كار باعث كم شدن ارزش غذائی و از بین رفتن مواد مغذی داخل غذا می‌شود و باید از صبح شروع به كار كرد و آماده‌سازی نمود تا ظهر غذا آماده باشد. 

فرق آشپز ایرانی با آشپز بین‌الملل در چیست؟ 

بین آشپز ایرانی و آشپز بین‌الملل، فرق زیادی است و تمامی آن، متوجه سطح تحصیلات و علاقه‌ی آشپز می‌باشد كه معمولاً آشپز ایرانی، به‌طور تجربی وارد این حرفه می‌شود؛ اما آشپز بین‌الملل علاوه بر تجربه، تحصیلات و تحقیقات روزانه را هم باید داشته باشد. 

دست‌پخت چه كسی هیچ‌وقت از ذهنتان نمی‌رود؟ 

خاله‌ی كوچكم با آن لوبیاپلو و ته‌چین گرمساری بی‌نظیرش. مادربزرگم كه همه، ایشان را مامان شكوفه صدا می‌كردند و تمامی غذاهای ایشان، سرشار از عشق و خوشمزگی‌های مخصوص یك مادربزرگ مهربان بود خدا رحمتشان كند.

مادر عزیز و مهربانم كه تا آخرین لحظه‌ی عمرم مدیون ایشان هستم و پدر مهربانم كه استاد تهیه‌ی انواع ترشی، خیارشور و شورهای زمستانی هستند. 

در منزل، به همسرتان كمك می‌كنید؟ 

خیر. زمانی كه همسر من ایران باشند- چون كه ایشان دانشجوی دكترای فرهنگ‌شناسی دانشگاه هنر مسكو هستند- بنده را در آشپزخانه راه نمی‌دهند. 

داشتن كدام مهارت در شما، باعث متمایز شدن نسبت به بقیه‌ی سرآشپزها شده است؟ 

در مورد این سؤال شما، قضاوت را به عهده‌ی مردم می‌گذارم. البته بد نیست سردبیر محترم، در همین رابطه و با هدف ترغیب و تشویق كارشناسان، فرم‌های نظرسنجی ویژه‌ای در اختیار مخاطبان قرار دهند تا ضمن تشخیص ذائقه و نیاز خوانندگان، هر ماه بهترین‌های نشریه معرفی شوند. 

هدف شما از آشپزی، بیش‌تر جنبه‌ی هنری دارد یا كسب درآمد؟ 

من، آشپزی را به خاطر عشق به این حرفه و علاقه‌ی وافر به این شغل انجام می‌دهم و تمامی سعی‌ام را می‌كنم كه بتوانم این حرفه را نیز به تمامی اقشار مردم گسترش دهم. بالطبع جنبه‌ی مادی برای هر كار حرفه‌ای هم پیش می‌آید كه باعث تداوم آن می‌شود. 

در طول روز، چند ساعت آشپزی می‌كنید؟ 

در هر روز، حداقل 3 ساعت و در هفته، 30 ساعت آشپزی می‌كنم. الباقی زمان را هم صرف تحقیق، آزمایش و فضولی در آشپزی ملل و سعی در ایرانیزه كردن دستورهای آشپزی فرنگی می‌كنم. 

تا حالا شده از آشپزی خسته شوید؟ 

بله، زمانی كه تمامی اقلام كنار هم درست درنیاید و به قول معروف، بدبیاری سراغ من بیاید كه واقعاً خسته‌كننده می‌شود.

اما در زمانی كه با عشق آشپزی می‌كنم، خستگی را نمی‌فهمم و از‌ آن عشق هم، قاشق‌قاشق به غذایم اضافه می‌كنم تا لذیذ شود. 

اگر یك روز به مهمانی بروید و از شما بخواهند كه برایشان آشپزی كنید، چه كار می‌كنید؟ 

بله، برایشان آشپزی می‌كنم و سعی می‌كنم در آن فرصت كوتاه، با مزه‌های مختلف و رنگ‌ها، مهمانان را شگفت‌زده كنم و برای میزبان آبروئی بخرم. 

اگر مهمان، سرزده به منزلتان بیاید، چه غذائی برایش درست می‌كنید؟ 

اگر مهمان سرزده بیاید، هر آنچه در یخچال داشته باشم، برایش مهیا می‌كنم و سعی می‌كنم، غذای لذیذی را آماده كنم. زیرا «هنر نزد ایرانیان است و بس» و مهمان‌نوازی نیز، یكی از خلقیات ایرانیان است. 

بیش‌تر ایده‌هائی كه برای آشپزی دارید، از چه شخصیت‌هائی بوده؟ اگر ممكن است نام ببرید. 

بیش‌ترین ایده‌های آشپزی من، از مجموعه‌مجلات و كتب خارجی و منابع خارجی می‌باشد و استادهای این فن در ایران كه مشوق من بودند؛ جناب آقای حسین جهانوند و جناب آقای شرفی بودند كه نهایت سپاس را از ایشان دارم. آقای گردون رمزی و خانم ریچل‌ری نیز، از جمله‌ی كسانی هستند كه هدف من در زندگی می‌باشند. 

آیا دوست دارید در آینده فرزندان شما نیز، در آشپزی فعالیت كنند؟ 

دوست دارم فرزندم هر كاری را كه به آن علاقه دارد، انجام دهد و من، با تمام توانم از او حمایت خواهم كرد؛ همان‌طور كه پدر و مادرم این كار را برایم انجام دادند. اما در مورد تحصیلات، بسیار سخت‌گیر هستم و اعتقاد دارم حداقل تا درجه‌ی فوق‌لیسانس را باید طی كند. 

برای كسانی كه دوست دارند وارد حرفه آشپزی بشوند، چه پیامی دارید. از كجا شروع كنند، آیا مركز خاصی برای معرفی این افراد وجود دارد؟ 

به تمامی این افراد و علاقه‌مندان این حرفه سلام می‌كنم و به ایشان خوش‌آمد می‌گویم و عرض می‌كنم عزیزان من چشم‌تان دوربین، گوشت‌تان دستگاه ضبط صدا و احساستان مانند یك دستگاه حسگر الكترونیكی باید باشد- هیچوقت از تحقیق و كنجكاوی در این حرفه دست برندارید و عشق را با غذاهایتان قاتی كنید- مراكز زیادی در این زمینه وجود دارد، اما به شخصه (موسسه هوریزان) كه آقای رنجبر در آن فعالیت دارند را توصیه می‌كنم.

 

 

برای خواندن بخش اول -گپی دوستانه با یك آشپز ایرانی- اینجا کلیک کنید.

 

نظر شما در مورد این مقاله چیست؟