كیوی در ابتدا در كشور چین به عمل آمده و در آن كشور به نام دیگری آن را می‌شناخته‌اند، زمانی كه كشاورزان نیوزیلند شروع به كشت این میوه و در نهایت صادر كردن آن به سایر كشورها نمودند این میوه به «كیوی» معروف شد.
از این میوه به عنوان میوه ملی چین نیز یاد می‌كنند.
گوشت میوه كیوی سبز كمرنگ بوده و دارای دانه‌های سیاهرنگ می‌باشد و از عطر و طعم خاص و فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
این میوه كوچك و قهوه‌ای رنگ یكی از غنی‌ترین منابع برخی مواد مغذی مورد نیاز بدن می‌باشد.
كیوی سرشار از آنتی‌اكسیدان بوده و میزان ویتامین C موجود در كیوی از پرتقال بیشتر است.
این میوه همچنین منبع خوبی از پتاسیم، فیبر و میزان قابل توجهی از ویتامین‌های A و E می‌باشد.
خواص
علاوه بر اینكه گوشت میوه كیوی دارای فواید زیادی می‌باشد، پوست و دانه‌های آن نیز فواید چشمگیر تغذیه‌ای دارند.
روغن دانه كیوی حاوی مقادیر زیادی آلفالینولنیك اسید می‌باشد كه یك اسید چرب امگا - 3 است. این اسیدهای چرب نمی‌توانند در بدن ساخته شوند، لذا باید از طریق رژیم غذایی وارد بدن شوند.
تحقیقات حاكی از آن است كه اسیدآلفالینولنیك می‌تواند در كاهش ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی مؤثر باشد.
پوست میوه كیوی قابل خوردن می‌باشد و حاوی فیبر قابل ملاحظه‌ای است.
از آنجایی كه مقادیر زیادی از ویتامین در زیر پوست میوه‌ها از جمله كیوی وجود دارد، لذا خوردن كیوی با پوست، در مقایسه با زمانی كه پوست آن را می‌گیریم میزان ویتامین C وارد شده به بدن را افزایش می‌دهد.
سلامت سیستم ایمنی
كیوی به علت داشتن ویتامین C به میزان زیاد و همچنین تركیبات آنتی‌اكسیدانی فراوان در تقویت سیستم ایمنی بدن موثر است.
سلامت پوست
كیوی سرشار از ویتامین E است. این ویتامین نوعی آنتی‌اكسیدان بوده كه می‌تواند از تخریب سلول‌های پوستی جلوگیری كرده و در نتیجه بر سلامت و بهداشت پوست اثرات مثبت دارد.
