موطن اصلی خرمالو
درخت خرمالو که در ایران درخت مشهوری است، در اصل بومی چین و ژاپن است. این درخت از گذشته‌ای نسبتا دور وارد ایران شده و امروزه در بیشتر نقاط کاشته و تکثیر می‌شود.
چوب
چوب درخت خرمالو با نام آبنوس شناخته می‌شود که سنگین و محکم است و مغز چوب در چندین گونه گرمسیری به رنگ سیاه براق می‌باشد. گونه‌هایی که مغز چوب سیاه رنگ دارند، بیشتر از نظر چوبشان اهمیت دارند تا میوه آنها.
ارزش غذایی خرمالو
خرمالو سرشار ازآب و بتا- كاروتن (پيش‌ساز ويتامين A) است. چنانچه این ویتامین به مقدار كافی به بدن نرسد، نه تنها قدرت بینایی را كم می‌كند، بلكه باعث شكننده شدن پوست، ناخن و موها و اختلال در میزان هوش و سلامت بدن می‌شود. خرمالو دارای مقدار قابل توجهی ویتامین هایB2 ، B1، B3 و C می‌باشد. در ضمن این میوه خوشرنگ و خوش طعم دارای مواد معدنی ضروری برای بدن مانند كلسیم، گوگرد، آهن، فسفر، منیزیم و پتاسیم است. این میوه دارای مقدار کمی سلولز نیز می‌باشد. همچنین بخش گوشت‌دار میوه، محتوی مقدار زیادی فیبر، مواد آنتي اکسيداني همچون تانن، فنول، ليکوپن و لوتئين، مواد قندی (لوولز و گلوكز)، پكتین و اسید می‌باشد. عمده‌ترین اسیدهایی که در این میوه وجود دارد، عبارتند از اسید مالیک، اسید تارتاریک و اسید سیتریک.
خواص غذایی- دارويی و درمانی
خرمالو به دلیل دارا بودن مواد معدنی، براي رشد و نمو بسيار مفيد شناخته شده است.
آهن موجود در آن، عنصر اصلی خون‌سازی، و پتاسیم موجود در آن اشتها‌آور و شستشو دهنده كلیه و كبد می‌باشد.
با وجود عناصري همچون پتاسيم و منيزيم دراین میوه، خرمالو کلسترول بد (LDL) و فشار خون را نيز كاهش مي‌دهد. به همين دليل اين ميوه براي سلامتي بيماران قلبي و افراد داراي چربي و فشارخون بالا بسيار مفيد است. از طرفی به دلیل دارا بودن پكتین که یكی از انواع فیبرهای محلول در آب است، باعث کاهش چربی‌های بدن و چربی‌های محلول در خون می‌شود.
اسیدهای موجود در خرمالو باعث هضم بهتر غذا و جذب بهتر برخی ترکیبات غذایی مثل آهن و روی مي‌شوند و افزایش جذب را در پی دارند.
خرمالو با دارا بودن رنگدانه های پلی‌فنولیک، خاصیت ضد سرطانی دارد. وجود مقدار زيادي فيبر و مواد آنتي اکسيدان، باعث خاصيت ضدسرطاني اين ميوه است.
خرمالو خاصيت ملين كننده دارد، بنابراين يك داروى مفيد براى درمان يبوست به ويژه در سالخوردگان به شمار مى‌رود.
قابل توجه بیماران دیابتی وافرادچاق
خرمالو ميوه‌اى شيرين است و مواد قندى آن از نوع گلوكز و لوولز است و با اينكه مقدار آن 20 درصد است، برای مبتلایان به بیماری قند، زیان بخش نیست، اما نباید در مصرف آن افراط شود. این میوه، جزء میوه‌های پرانرژی محسوب می‌شود، بنابراین افرادی که مبتلا به اضافه وزن و چاقي هستند، نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنند. توصيه مى‌شود خرمالو را پس از غذا به عنوان يك دسر بسيار خوشمزه و دلچسب مصرف كنيد، زيرا شيرينى آن در معده به ترشى تبديل مى‌شود و اسيد معده را زيادتر كرده و اين به هضم بهتر غذا كمك مى‌كند.
