مهندس حسن بنی هاشمی؛ مولف كتاب سبزیكاری در سطح كم
موطن اصلی این گیاه به صورت خودرو در ایران و افغانستان می‌باشد و در 2000 سال پیش توسط یونانیان و رومیان شناخته شده است، به احتمال قوی اصل آن از ایران است.
گیاهی یك ساله است چون ریشه‌ی این گیاه تا عمق 140 سانتیمتری خاك نفوذ می‌كند، بنابراین می‌توانید آن را در خاك شور هم بكارید.
از كشت بذر این سبزی در فصل‌های گرم خودداری كنید زیرا گرمای زیاد باعث زود به گل و بذر نشستن آن می‌شود و مقدار محصول نیز كاهش می‌یابد.
در دمای بیش از 15 درجه‌ی سانتیگراد رشد آن كاهش یافته و در آب و هوائی خنك بهتر رشد می‌كند و تحمل آن در یخبندان زیاد است.
بعضی از ارقام آن حتی تا 7 درجه‌ی سانتیگراد مقاوم می‌باشند. دمای شدید و خشك به آن زیان می‌رساند.
بنابراین درنقاطی كه دارای آب‌وهوائی معتدل هستند می‌توان در سال چندین بار اقدام به كشت آن نمود. در بیش از 30 درجه‌ی سانتیگراد رشد آن به كلی متوقف می‌گردد.
آن را به صورت خطی و تنك در اوائل بهار و پاییز كاشته و برای هر متر مربع 2/5 گرم بذر مرغوب كافی است. در صورت كشت ردیفی فاصله‌ی آنها را 15- 25 سانتیمتر در نظر بگیرید.
این گیاه به آب فراوان نیاز دارد. خاك‌های خیلی سنگین و همچنین خیلی سبك برای رشد این گیاه مناسب نیستند.
حد وسط این دو مناسب‌ترین خاك برای این سبزی است. از بیماری‌های مهم آن سفیدك دروغین، پروانه سفید كلم، شته، آفیدرزتیر از آفات این گیاه می‌باشد. بهترین كود برای آن كود ازته می‌باشد.
